Never forget to live!

Ik loop hier nog steeds met een grote glimlach rond. Tot dusver is deze ervaring nog steeds gaaf en bijzonder. Ik had dit van te voren niet verwacht.

Elke dag doorbrengen met de jongens is ontzettend leuk. We beginnen altijd met Engelse les. De meeste jongens kennen inmiddels het alfabet en zinnen als How Are you?, What's your name, Good morning, Good afternoon etc. Ik maak opdrachten voor ze en spelletjes zoals kruiswoordpuzzels. Daar zijn ze altijd wel een tijdje mee bezig. :) Na de lessen geef ik ze mijn IPhone en PlayBook zodat ze spelletjes kunnen spelen. De jongens oefenen zelf ook veel en ze komen vaak naar me toe en laten dan trots hun schrift zien waarin ze Engelse zinnen hebben opgeschreven. Elke maandag en vrijdag gaan we voetballen :)

Tripje naar de bioscoop afgelopen week was erg leuk. De jongens hadden lol bij ice age 4. Ik had popcorn en cola voor ze gekocht want dat hoort er natuurlijk ook bij. Was erg grappig toen ik 20 bekers cola en popcorn bestelde. Meisje dacht dat ik een grapje maakte :) Iedereen nogmaals bedankt voor de donaties!

Douglas heeft me trouwens weer leren hoofdrekenen. We deden samen sommen als 943 x 7 en 852 - 348, 1158 + 482 etc. Allebei op een ander deel van het bord en daarna gingen we vergelijken of we beide het juiste antwoord hadden. Moet zeggen het was in het begin een klein beetje lastig want ik gebruik altijd een rekenmachine haha. Maar erg leuk!

Het leuke is dat ik de jongens nu allemaal goed ken en zij mij. Ze vertrouwen me nu. Bijvoorbeeld Fabiano (16 jaar), de eerste 1,5 week negeerde hij me. Ik zag hem wel maar hij wilde niet deelnemen aan mijn lessen. Totdat hij op een dag ineens in het lokaal zat en meedeed. Het eerste wat hij nu doet als ik het opvanghuis binnenloop is me een hand geven en vragen of alles goed gaat. :)

Sinds vorige week ben ik elke dag blijven eten bij de jongens. Voor mij wel makkelijk, want anders moet ikzelf koken of ergens wat gaan eten ;) En tijdens het eten kan ik oefenen met mijn Portugees. Grappig om te zien dat de jongens constant blijven vragen of ik genoeg gegeten en gedronken heb en of ik nog meer wil.

Afgelopen zondag ben ik met een aantal jongens naar de kerk geweest. Geloof betekent veel voor de mensen hier. Een van de leiders van het opvanghuis Joelson vroeg of ik mee wilde. Ik ben niet gelovig maar het leek me een bijzondere ervaring dus ging ik mee. Alhoewel ik niet alles kon verstaan was het leuke ervaring. De liederen die gezongen werden waren mooi. En wellingthon en Thiago probeerde me zoveel mogelijk uit te leggen.

De jongens hebben niet veel, maar ze beseffen allemaal dat ze het goed hebben in het opvanghuis. Mooi om te zien dat ze elkaar ook allemaal helpen. Ik heb ze nooit ruzie zien maken of zien vechten. Alleen tijdens het voetballen zijn ze allemaal erg fanatiek :) Het opvanghuis zorgt zo goed als ze kunnen voor de jongens. Ik ben blij dat de directeur mij de mogelijkheid heeft gegeven voor deze bijzondere ervaring.

Ik ben hier nog maar 1,5 week en dan ga ik reizen. Ik zal de jongens echt gaan missen. Vooral mijn kleine vriend Daniel. :(